Anne Frank en ....de wereld

Geschreven door: Wiesje de Lange

Geachte lezer, ik heb het niet bedacht. Ik glimlachte om wat mij dwaas en overtrokken leek en wilde het bericht al wissen maar bij nader inzien..nee, ik stuur U dit opschrift door. Gebezigd door een stichting die wordt gerespecteerd als DE mondiale expert op gebied van de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog. Van hen kreeg ik een historisch overzicht verbluffend getiteld: "Anne Frank en de Wereld." Mijn reaktie was:"Ach dat arme kind". Ze wilde toch zo erg graag haar plaatsje innemen in de wereld, een kind onder de kinderen zijn, genieten van regen en wind (ze was een vluchtelinge in het regen- en windland Holland) en zie nu eens. Men maakte haar tot een symbool van een gruwzaam verschijnsel, dat hoog oplaaide, misschien hoger dan ooit tijdens de Jodenvervolging in de veertiger jaren. Zij en de wereld. Deze had haar verbannen, buiten de deur gezet, gekerkerd in een duister "Achterhuis" waar ze op haar dood wachtte samen met andere buiten de wereldpoorten geschovenen. Poorten gegrendeld. Geen weg terug. Geen weg die ergens anders heenvoerde dan naar de dood. Waarom? Dat weet iedereen. Zij beging de ultieme halsmisdaad, het alles overtreffende vergrijp. Zij was een Jodin. Ik heb dat lieve, begaafde meisje niet gekend, ik bereikte nauwelijks de kleuterleeftijd toen zij een schoolkind was, ik –medeplichtig aan het vergrijp van Anne - woonde in een dorp in Twente en zij in Amsterdam, nee, ik heb haar niet gekend. Ken ik haar nu, dat tragische heldinnetje van het Dagboek waar zoveel over is geschreven door zo heel veel verschillend geaarde critici? Doorgaans van buiten Israel-het-volk? In wezen leef ik in een land vol Annes. Zijn al de kinderen van het volk Israel niet een "Anne?" De kinderen der Ivriem, (ivri = van de andere oever) de Hebreeers, de mensen van daarginds, van de "andere oever" der wereldstroom waar fundamentele waarheden voor eeuwig vaststaan? Geworteld ergens in een wereld niet van ons stervelingen, dus onbereikbaar voor Israel's haters? Het kind Anne en daartegenover de rest van de wereld, de goedwillenden niet te na gesproken. Onder hen wilden sommigen haar binnen de kring halen, anderen respecteerden haar voor wat zij was, een dochter van dat andere volk. Goedwillenden waren er ook in de donkere dagen van Anne Frank. Goedwillenden die probeerden het kind in leven te houden, wat niet lukken kon om de gigantische overmacht der kwaadwillenden. Hier en daar ontsnapte er toch een Anne aan de Duitse dood-industrie. Hoe dat kon dat weet enkel de Voorzienigheid. De Annes die ontsnapten of ontrukt werden aan Hitlers haaietanden vormen een deel van de generatie van Herbouw van Heilig Land en uiteindelijk Heilige Tempel. Zij behoorden tot de Rest van Israel. Ongetwijfeld kwamen zij terecht in een Nieuwe, een Betere tijd. En wat met die boycottende wereld? Kwam die ook tot andere, tot betere conclusies? Probeert die niet langer de Annes van de wereldbol te storten, naar de zwarte gaten van het Heelal? Geachte lezer, U weet het wel, ik schrijf U vanuit Jeruzalem dat wordt ge'eerd met wel 70 namen die we doorgaans niet noemen, even als Uw eigen tweede, derde en soms vierde naam zelden over de tong gaat. Voorlopig is Jeruzalem een Stad van Hoop op vervulling van al wat ons werd beloofd. En wat met de wereld? Verheugt die zich met Israel over het reeds bereikte, hoopt die met Israel op nog betere tijden, de Bijbelse Verlossing van alle kwaad? Onvriendelijke mensen sturen mij ongevraagd ongunstige hellende naar vurig vijandige meningsuitingen waarin zij "de Palestijnse Gebieden" (waarvan zij gewag blijven maken ook al steekt geheel de wereldgeschiedenis de tong uit naar die dwaze betiteling) afschilderen als een "concentratiekamp", een "dakloze gevangenis", totaal voorbijgaand aan de afschuwelijke terreur uit diezelfde streken waar de ondergang van Israel wordt uitgebroed, waartegen Israel zich probeert te beschermen zonder vaker dan in uiterste nood tot drastische tegenacties over te gaan. Veel boze brieven handelen over "voor de Palestijnen onbereikbare ziekenhuizen en scholen". Het is niet om te lachen. De mensen menen het echt. Vanuit de PA mag men Israel dan beschieten met raketten en mortieren, met sluipmoord en bloedbaden maar Israel moet daarop niet reageren door de deuren van 't kleine landje op slot te doen. Dat, deze deuren sluiten …mag enkel de wereld, waaronder de PA, uiteraard Israel buitensluitend. Is het niet vreemd dat er zo weinig wordt gezegd over dat ANDERE buurland van Gaza, Egypte, het broederland der Gazaten dat de poorten stevig vergrendelde voor de bevolking van Gaza? Waarom zou Egypte, veelgeplaagd door diezelfde terreur dat toch doen? In wezen kan men het de mensen niet eens kwalijk nemen. Nadat Israel in een dag met een 40 raketten en mortieren is gebombardeerd krijgen zij hun krantje in de bus dat op de voorpagina vermeldt hoe er "een Palestijn" werd gedood door de Israelische luchtmacht. Een Palestijn bezig met boodschappen doen? Nee, nou ja, geen boodschappen in de supermarkt; de goede man zette zich net aan het afvuren van nieuwe salvo's richting Israel's Zuiden toen er een Israelisch gevechtsvliegtuig verscheen dat een ander scenario wilde verwezenlijken … Soms maar niet altijd zet ik mij aan het beantwoorden van de klachten tenzij deze zijn gesteld in goottaal. Ik leg geduldig uit dat er geen sprake is van een "apartheidsmuur" maar van betonnen, verplaatsbare kogelvangers die de Israelische automobilist in leven dienen te houden ondanks de scherpschutters vanuit o.a. Bethlechem. Dat er geen apartheidsmuur bestaat maar beschermende afrasteringen om zoveel mogelijk Israeli's in leven te houden, de aanstormende terroristen te dwarsbomen in hun bloedige plannen. Ik verzucht dat Israel dit doet om de klok niet terug te hoeven draaien, de verleende autonomie te ontmantelen, af te gelasten. Omdat het te hard raketten regent. Zou de terreur niet lang tot het verleden behoren indien de wereld zich iets minder enthousiast achter de oorlog tegen Israel opstelde? Wat geluiden liet horen in de geest van de werkelijkheid. Dat Israel's boeren waarschijnlijk de enige boeren ter wereld zijn met die schandalige Israelische uitvinding – schandalig voor de buurlanden - een kogelwerend schild op hun tractor gemonteerd (een apartheidstractor..wacht U maar. U hoort de zgn mensenrechten-organisaties nog wel eisen dat Israel die "apartheidsschilden" ogenblikkelijk verwijdere) om zich enigszins te beschermen tegen de vijandelijke beschietingen. Is er veel veranderd sedert de dagen van de marteling van Anne Frank? En de buitenwereld? Zouden de wapenarsenalen, de milities niet opdrogen zonder de altijd maar doorstromende hulp uit de wereld, een hulp die een aandeel moet hebben, hoe kan het anders, in de economische regressie? De miljarden dollars werden immers onttrokken aan de gezonde vredeseconomieen van de wereld? En het is niet enkel geld dat tegen Israel wordt gelanceerd. Hulptroepen ("vredesactivisten" genoemd) komen naar de PA om aldaar actief een handje te helpen tegen Israel en de "Apartheid". Er schijnen in de zgn vrije wereld veel jeugdigen rond te lopen met niets om handen, smachtend naar iets wat de moeite waard is.. Zij komen naar het Heilige Land om daar te schoppen tegen "de muur" (want iedereen mag een stevige grens bouwen, een land beschermen behalve het land der Annes), de Israelische soldaten te hinderen bij hun pogingen de moordenaar met bom, geweer of steekwapen tegen te houden temidden van de onvriendschappelijke menigten die vanuit een PA-stad Israel in proberen te geraken. Zij betitelen Israel's soldaten en burgers met "Nazi's", "kolonisten" of "moordenaars" e.d. en schreeuwen allen die er Joods uitzien (jammer voor hen lijken Arabier en Jood veel op elkaar) hun haat in het gelaat. Ja, Israel zet hen geregeld als ongewenste vreemdelingen op een vliegtuig terug naar huis maar Israel is een vrij land, het is niet echt moeilijk er binnen te komen. In Annes tijd had de Jood geen land dat als veilige haven kon dienen, thans probeert men het Land Israels zo onveilig mogelijk te maken. Men gunt de Annes geen adempauze. Israeli's koesteren al heel weinig hoop inzake een ommekeer in de wereldopinie als gevolg van de instortende wereld-economie. Zij leerden dat zij, dat het Joodse volk hoogstwaarschijnlijk juist de schuld zal krijgen van de verontrustende krach. Ook schijnt de Chamas, de PLO, de Chizballah, en al hun collega's nog nergens gebrek aan te hebben gezien hun houding, ondanks enkele voor deze organisaties zorgwekkende feiten. De economie der Arabische wereld drijft op de ondergrondse schat, de aardolie. En deze brengt thans slechts een derde op van de winsten in de pre-crisis-dagen. Voorts is Arabie een deel der wereld, dus…investeringen werden minder rendabel, burgers verloren hun banen, ook zij die het brood verdienen werkend in het buitenland, daartoe gedwongen door onontwikkelde eigen infrastructuur (waarheen gaat toch al dat olie-geld? Allemaal naar wapens om Israel te vernietigen, de Jihad te bekostigen?). Schieten op Israel brengt wel roem maar geen geld in de lade. Is er dan geen oplossing? Israel kan van een oorlog op een laag pitje overschakelen naar een ware oorlog, die niet beperkt zal blijven tot een gevecht tegen de combattanten maar het op zal moeten nemen tegen geheel de wereldopinie (en de bijbehorende bewapening) die bij voorbaat zal proclameren dat Israel het allemaal aan zichzelf te danken heeft. Dit soort kreten gaan nimmer vergezeld van uitleg, daarom zijn ze zo gemakkelijk te lanceren, net als de raketten. Het is geen sinecure om een minister, nog erger een Premier te zijn van een land als Israel.
"Anne Frank en de Wereld". Een hulpeloos uitgeleverd, oh zo begaafd kind, dat zo heel veel had kunnen betekenen voor de wereld. Maar de wereld wilde van haar maar een ding. Verdwijnen. Nee, geachte lezer, de wereld lijkt me totaal niet veranderd te zijn sedert Anne's duistere dagen. De tijd van de Achterhuizen is enigszins voorbij, hoewel men ook vandaag Israel's Annes niet duldt in de Arabische en de door Arabie opge'eiste landstreken, waaronder eerlijk gezegd geheel Israel valt. Israel verdedigt zich, de wereld is daar woedend om maar het lachen In Den Hoge is tegenwoordig al duidelijk te horen door allen die passende oren hebben.
Wiesje de Lange