Ter illustratie (geen connectie met het artikel) |
Dat gebeurde toen ze in de werkruimte achter de winkel oude latten en glasplaten weghaalde. Ze merkten dat er beweging in de muur zat. „Toen ik aan het behang trok, zag ik een sleutelgat. Vervolgens kwam ik in een bedstee waar oude kranten lagen, linnen en een oude jas. Die jas heb ik weggegooid. Ik besefte eerst niet wat het was”, vertelt Coby van der Haring.
Volgens Van der Haring wist haar man ook van niets. „Anders had hij het mij wel verteld. Hij heeft wel eens gezegd dat zijn ouders in de oorlog voor onderduikers zorgden, maar we wisten niet dat het in dit pand was.”
De onderduikers hebben jarenlang in angst geleefd.
Kijk naar de volgende video om de angst die de onderduikers hebben doorstaan ook maar een heel klein beetje te kunnen begrijpen: