Poeriem en de Nazi's

Megilla - Esther rol

Een speciaal internationaal militair tribunaal was gevormd om de hoogste nazi-officieren te berechten voor de begane misdaden tijdens het nazi regime. Er waren 216 zittingen. Na de executies werd het tribunaal ontbonden.

Tijdens het Neurenberg tribunaal werden de gruwelen van het Nazisme aan de wereld geopenbaard. Terwijl Hitler als een grimmig hoofdstuk de wereldgeschiedenis in gaat worden deze gebeurtenissen al gauw vergeten. De feiten van de Holocaust worden in twijfel getrokken, want het is toch niet logisch dat zoiets ooit heeft kunnen gebeuren?

Maar het Joodse Volk zoals Hitler het volk beschreef is het geweten van de wereld. En in de oude joodse teksten vinden wij een G'ddelijke betekenis van het Neurenberg tribunaal terug. Het is verbonden met een hoofdstuk dat zich in het oude Perzië afspeelt meer dan 2,500 jaar geleden.

Koning Ahasveros, toen de machtigste man op aarde, heeft koningin Esther gevraagd wat haar wens was als belonging voor het redden van zijn leven. Zij antwoordde: "Als het de koning goeddunkt, laat de Joden van Shushan de wet ook morgen uitvoeren, en laat de 10 zonen van Haman ophangen aan de galg. "

Dit was een opmerkelijk verzoek omdat Haman's 10 zonen al gedood waren (Esther 9:6-14). Niettemin, werden deze 10 dode lichamen opgehangen.

In de Megillat Esther worden de namen van deze tien zonen van Haman opgesomd.

In de Hebreeuwse tekst, zijn de letters van de namen van de zonen van Haman vele malen groter dan de gewone tekst.

Opvallend is dat in de tweede, achtste en elfde plaats op de lijst, er drie letters zijn; Tav, Shin en Zayin opvallend kleiner zijn dan de gewone tekst. De numerieke waarde van de drie kleine letters is gelijk aan 5707 ת ש " ז. Een hint naar het joodse jaar 5707.

Het Neurenberg proces eindigde op 1 oktober 1946, dat overeenkomt met het Joodse jaar 5706. Maar het duurde nog enige tijd voordat de straffen werden uitgevoerd. Het Joodse Nieuwjaar was aangebroken, het joodse jaar waarin deze nazi beulen ter dood zijn gebracht was 5707.

Twaalf nazi's waren veroordeeld om opgehangen te worden. Martin Bormann wist aan het einde van de oorlog te ontsnappen en werd bij verstek ter dood veroordeeld. Herman Göring pleegde zelfmoord twee uur vóór zijn executie dus bleven er 10 veroordeelde nazi's over.

In de vroege uren van 16 oktober 1946 zijn deze top 10 nazi's opgehangen. De bewakers vroegen naar hun laatste woorden. Alleen Julius Streicher ging zonder waardigheid naar de galg. Hij moest worden geduwd. Hij keek wild uit zijn ogen en schreeuwde, "! Heil Hitler. En nu ga ik naar God". Daarna draaide Streicher zich om en keek naar het gezicht van de getuigen. Plotseling schreeuwde hij "Purim Fest 1946!" Toen hij werd opgehangen.

De Megillat Esther had voorspeld dat net zoals deze 10 zonen van Haman zijn opgehangen zo zullen ook de afstammelingen van Amalek en vijanden van de Joden worden opgehangen. In het jaar 5707 (1946).

Op de dag van de executies verscheen dit verhaal op de voorpagina van de New York Times. De datum van de executies was de dag van Hoshana Raba waarvan de Zohar (Vayikra 31b) het volgende schrijft: "Op de zevende dag van het Soekot feest (Hoshana Raba) wordt de berechting van de volkeren afgerond. Vanuit het 'verblijf' van de Koning worden straffen gegeven. De vonnissen worden op die dag uitgevoerd'.Op 16 oktober 1946 zijn tien van de hoogste nazi-officieren van Hitler-Duitsland ter dood gebracht.

(Herinner wat Amalek jullie heeft aangedaan).

De "tweede shift" van Sjoek Carmel

Bron: YNET

De overblijfselen van de dag: De "tweede shift" van Sjoek Carmel – De Carmel markt in Tel Aviv.

Zij komen 's avonds en 's nachts om de weggegooide groente en fruit van de grond op te rapen. De kraamhouders zetten hun onverkochte produkten in kratten langs de weg. Het halfrotte en onverkoopbare groente en fruit is de belangrijkste bron van voedsel voor vele armen die de normale prijs niet kunnen betalen.

Ouderen, jongeren en werklozen verzamelen de restjes die de handelaren hebben achtergelaten

Nassat Hussein, de voorzitter van de markthandelaren zegt: "Als burger van Israël schaam ik mij. Elke dag veel mensen om hun eten te verzamelen. Het is schokkend en beangstigend dit fenomeen is nieuw vijftien jaar geleden bestond dit niet. De mensen die hier komen zijn niet alleen ouderen, maar jongeren tussen de 18-20 jaar. Ik hoop op betere tijden en dat niet alle burgers vreselijk gestressed zijn over hun gebrek aan geld, nu is het gewoon verschrikkelijk."

Een van de "verzamelaars" had ooit een letsel aan zijn hoofd. Hij komt elke dag naar de markt omdat zijn algehele situatie dusdanig slecht is dat hij geen keuze heeft dan het overgebleven waar te zoeken. "Ik verzamel wat er allemaal aan het eind van de dag wordt weggegooed. Ik eet de restjes. Ik heb niet genoeg geld om eten te kopen en er wordt veel weggegooid. Zo leef ik."

Iets verderop is er een vrouw van 72 jaar oud die verzamelt groenten samen met haar verzorgster: "Ik krijg 2600 per maand pensioen. Mijn verzorgster moet ik NIS 4000, dus ik heb geen geld voor elektriciteit, gas en voedsel. Mijn kinderen helpen helpen zoveel mogelijk, maar het is niet genoeg. De verkopers zijn heel vriendelijk en laten aardappelen en groente achter."

"Ik schaam me, ik wil dit niet doen."

"Maar hoe kan ik leven?", Vroeg zij huilend. "Het is niet leuk voor mij en de kinderen zijn boos op mij. Mijn kleinzoon zag me het verzamelen van sponsoring aan het eind van de dag de vuilnis en begon te huilen.
Mijn kleinzoon heeft mij een keer gezien dat ik de spullen opraap. Hij begon te huilen".

Simon Fadlon, een banketbakker op de markt, is er al aan gewend dat hij een rij van mensen heeft die buiten wachten totdat hij de overgebleven broden buiten zet. "Dit is geen afval, het is voedsel. We zetten de produkten die over zijn buiten. Ik prefereer dat het voedsel naar deze armen gaat en niet wordt weggegooid. We zijn verantwoordelijk voor de mensen hier."
Wie geen armoede heeft gekend kan een ander in deze situatie maar moeilijk begrijpen.

"Een vader met een baby en een man op de fiets staan te wachten.

Filmpje spreekt voor zich, hoewel de spreektaal ivriet is:


Jad Ezra Giro 467 6773