De ware feiten over (de dood van) de Palestijnse minister Ziad Abu Ein

Bron: Babrosh zie http://brabosh.com/

Gistermiddag, woensdag 10 december 2014, wilde de 55-jarige PA-minister zonder portefeuille en beruchte volksmenner Ziad Abu Ein deelnemen aan een manifestatie in een vluchtelingenkamp nabij Ramallah. Op weg naar de manifestatie kwam het tussen schreeuwlelijk Abu Ein, vergezeld van een bonte verzameling van zo’n 200-tal Palestijnse en buitenlandse ‘vredesactivisten’, aan een controlepost tot een confrontatie met het IDF.

Natuurlijke dood

Op een bepaald ogenblik werden de emoties hartlijder Abu Ein blijkbaar teveel. Hij werd plotseling onwel, ging op de grond zitten en greep naar zijn borst. De minister die al geruime tijd gezondheidsproblemen had, met inbegrip van diabetes en hoge bloeddruk, bleek wellicht een hartaanval te hebben gekregen.

Hij werd in allerijl naar een hospitaal gevoerd maar overleed reeds in de ziekenwagen. Een autopsie moet meer klaarheid brengen waaraan Abu Ein precies is overleden, maar voorlopig wijst alles op een natuurlijke dood. Het IDF heeft een onderzoek ingesteld naar de omstandigheden die tot het overlijden van de minister hebben geleid.

Opmerkelijk is de verklaring van Tom Rayner, een journalist van de Britse openbare omroep BBC die een lange staat van dienst heeft van Israëlbashen en men maar moeilijk kan omschrijven als pro-Israël, die onthulde dat de Palestijnse demonstranten nabij het dorpje  Turmusaya  in Judea & Samaria een inderhaast bijgeroepen vrouwelijke Israëlische arts verhinderden om medische bijstand te verlenen aan de PA-minister.“Liever dood dan gered door een Jood,” zullen de Palestijnen gedacht hebben.

Zoals steeds waren de Palestijnen er opvallend snel bij om Israël te beschuldigen van vermeende moord op een PA-minister. De Palestijnse propagandawinkel kwam meteen op gang met president Mahmoud Abbas die eigenhandig nog wat olie op het vuur kwam sproeien en erg voorbarig concludeerde: “dit is een barbaarse daad waarbij wij niet kunnen zwijgen noch dit kunnen accepteren”. Abbas kondigde drie dagen van nationale rouw af en het IDF is in hoogste paraatheid want er wordt gevreesd voor nieuwe zware rellen tijdens de begrafenis van Abu Zein die vandaag donderdag zal plaatshebben.

Veroordeelde terrorist van Abu Nidal

Over ‘barbaarsheid‘ gesproken, daar wist Abu Ein alles van, die zoals bekend niet vies was van geweld. Abu Ein was een veroordeelde terrorist en een lid van de Abu Nidal Organisatie, die zich in 1974 had afgescheurd van Yasser Arafat’s Al Fatah factie. Abu Nidal Org. pleegde in de jaren 1980 een hele reeks bloedige aanslagen.

Ondermeer de bomaanslag in Antwerpen van 20 oktober 1981 in de Antwerpse Diamantwijk wordt aan Abu Nidal Org. toegeschreven, die hen de reputatie opleverde van meest gevaarlijk terreurorganisatie van de wereld. De groep staat nog steeds op de lijst van verboden terreurorganisaties in de Europese Unie, de VS enz.

Sabri Khalil al-Banna, gekend als Abu Nidal, was de stichter van Al Fatah, de politieke factie die sinds de dood van PLO-leider Yasser Arafat wordt geleid door Mahmoud Abbas

Op 14 mei 1979 hielp Abu Ein als militant van Abu Nidal Org. mee aan de moord in Tiberias op twee Israëlische jongens, Boaz Lahav (16 jaar) en David Lankri (14 jaar). Abu Zein was de man die de explosieven plaatste die de twee jongens doodde. De terrorist vluchtte na de moorden naar de Verenigde Staten maar werd in 1981 weer uitgezet en uitgeleverd aan de Joodse staat.

In 1982 werd Abu Ein in Israël veroordeeld tot levenslange opsluiting. Van die zware straf heeft hij nauwelijks drie jaar uitgezeten. Hij werd reeds drie jaar later in 1985 op vrije voeten gesteld als onderdeel van een gevangenenruil, gekend als het  Jibril Akkoord.

Toenmalig premier Shimon Peres ondertekende op 21 mei 1985 een akkoord met PFLP-GC leider Ahmed Jibril waarbij 1.150 Palestijnse terroristen werden vrijgelaten (waaronder dus ook kindermoordenaar Ziad Abu Ein!) in ruil voor de drie gevangen Israëlische soldaten Yosef Grof, Nissim Salem en Hezi Shai, die waren gevangengenomen tijdens de Eerste Libanon Oorlog.

De 76-jarige Ahmed Jibril is de chef van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP-GC), de Palestijnse terreurgroep die in Syrië meevecht aan de zijde van Hezbollah en het Syrische regime van president Al-Assad tegen de rebellen van het Al Nusra Front en Islamitische Staat (ISIS/ISIL). Jibril zou in augustus ll. in een hospitaal in Damascus zijn overleden aan een hartaanval, maar dat wordt ontkend door de PFLP.

Opgeruimd staat netjes
Van de doden geen kwaad, hoewel. Al bij al zullen maar weinig mensen in Israël treuren om de dood van kindermoordenaar Ziad Abu Ein, integendeel. Of zoals blogger Jameel en pro-Israëlactivist van de gekende blog The Muqata in The Jewish Press gisteren de dood van Abu Ein afrondde en erover zei:

“Los van zijn [bedenkelijke] kwalificaties als PA-minister, was hij een kindermoordenaar. Zijn hartaanval kwam 35 jaar te laat en het is een schande dat deze terrorist gisteren niet eerst werd afgetuigd door IDF-soldaten. Opgeruimd staat netjes.”

Abu Ein zal ongetwijfeld snel tot martelaar worden verklaard door Mahmoud Abbas voor het feit dat deze terrorist van Abu Nidal 35 jaar geleden in Tiberias twee Israëlische jongens vermoordde. Er zullen straten en pleinen naar hem vernoemd worden, zomerkampen en sportevenementen zullen zijn naam dragen en last but not least, wordt Abu Ein op dit ogenblik reeds stevig verwend door 72 maagden. Zelfs een gezonde man zou van veel minder reeds een hartaanval krijgen… ;)