Joden en de Oranjes (In het kort)
Uit de literatuur blijkt dat de Joodse gemeenschap de zijde koos van stadhouder prins Willem V toen de Patriotten hem in 1787 probeerden te verjagen. Burgerrechten kregen de Joden pas op 2 september 1796.
Koning Willem I
Koning Willem I (1772 –1843) Hij erkende Joodse adellijke titels die door andere vorsten waren toegekend.
 |
| Willem I 1772-1843 |
Koning Willem III en Prinses Emma op bezoek in de Snoge 1890
 |
| Willem III |
Koningin Wilhelmina en Prins Hendrik op bezoek in de Snoge 1904
‘Moeder van Uw volk’ noemde het Nieuw Israëlitisch Weekblad (NIW) Wilhelmina in 1936. Het blad sprak van ‘een innige band’ tussen de Joden en Oranje.
 |
| 1880-1962 |
Of was zij toch niet zo een trouwe moeder?
Anti-Joodse sentimenten waren Wilhelmina vreemd. Nooit is zij in woord of geschrift betrapt op antisemitische uitlatingen, die voor de Tweede Wereldoorlog in Nederland toch niet ongebruikelijk waren.
 |
| bezoek aan de Snoge |
In 1924 bezocht Wilhelmina met haar man prins Hendrik en dochter Juliana de Grote Synagoge in de hoofdstad. Dat het in de praktijk wel meeviel met de liefde van de Oranjes bleek kort na dit bezoek.
Op 5 januari 1937 wordt er in het gebouw voor Kunsten en Wetenschappen te Den Haag een galaconcert gegeven ter ere van het huwelijk van prinses Juliana en prins Bernhard dat op 7 januari 1937 zou plaatsvinden. Naast het Wilhelmus en het Deutschlandlied zou er die avond pertinent ook het Nationaal-Socialistische Horst Wessel-lied gespeeld moeten worden. De dirigent van de koningin Peter van Anrooy weigerde het Deutschland lied te spelen.
Op last van koningin Wilhelmina werd Peter van Anrooy daarna op staande voet ontslagen als Harer Majesteits vaste dirigent bij koninklijke concerten.
http://boinnk.nl/blog/tag/koningin-wilhelmina-en-het-horst-wessel-lied/
Koningin Wilhelmina zorgde er in 1939 hoogstpersoonlijk voor dat een kamp voor naar Nederland gevluchte Duitse Joden in Elspeet werd verplaatst omdat het naar haar zin te dicht bij haar paleis Het Loo was gevestigd.
De tweede wereldoorlog en de holocaust:
Tijdens de oorlog repte zij in haar beroemde radiotoespraken nauwelijks over de vervolging van de Joden. Slechts eenmaal en pas in oktober 1942 noemde ze het specifieke lot van de Joden. Ze sprak toen haar smart uit over ‘de uitroeiïng’ van de Joden, om er vervolgens de rest van de oorlog over te zwijgen. Toch groeide Wilhelmina ook in Joodse kring uit tot hét symbool van verzet en vrijheid.
Bron: http://www.pm.nl/artikel/674/joodse-oranjeliefde
De Nederlandse regering inclusief Wilhelmina had door de Nederlandse ambtenaren op te roepen niet mee te werken aan het oppakken en transporteren van Joden (mogelijk) mensenlevens kunnen redden.
Bron: Dr. Jacques Presser in het boek de Ondergang.
Koningin Juliana en de Joden:
In de jaren zestig veranderde de Nederlandse samenleving radicaal: ze ontzuilde, versteende elites kregen kritiek en de Oranjes werden bespot. Het nieuwe morele ijkpunt werd de vraag naar goed en fout tijdens de Tweede Wereldoorlog, waarbij de Jodenvervolging een centrale rol innam. Daardoor kantelde de positie van Joden: van een kleine minderheid in het verzuilde landschap werden ze dragers van het geweten van de natie.
Voor het eerst in de geschiedenis hadden nu de Oranjes de Joden nodig. Dat werd duidelijk rond het huwelijk van Beatrix en Claus in 1966. Hij was lid van de Hitler Jugend geweest en Wehrmacht-soldaat. Dat kwam binnen de Joodse gemeenschap hard aan – net als bij provo’s en oud-verzetsmensen. In de hoofdstad verschenen teksten als Claus raus en Clauschwitz.
Bij hun huwelijk waren geen Joodse afgevaardigden aanwezig en van de gebouwen van de Joodse gemeenten hing geen vlag. Het Nieuw Israëlietisch Weekblad (NIW) schreef: “Thans eisen eerbied jegens onze doden, zelfrespect en anderzijds eerbied voor de koningin en Prins Bernhard en al wat zij vertegenwoordigen de grootste terughoudendheid.”
De Joodse gemeenschap was opnieuw trots op de Oranje nadat prins Claus in 1976 een bezoek heeft gebracht aan Israel.
Bron: http://www.bartwallet.nl/?page_id=13
Koningin Beatrix
Toen in 1980 Beatrix de troon besteeg, klonk er geen onvertogen woord meer uit de Joodse gemeenschap. De relatie ‘Oranje en Israël’ was hersteld.
Met verschillende bezoeken aan de Joodse gemeenschappen in Nederland en een staats bezoek aan Israel heeft koningin Beatrix duidelijk gemaakt wat de houding is van het koningshuis ten opzichte van de Joden.
En wat met de Joden?
Alle eer gaat uit naar de Joodse gemeenschap waar zij in elke sjoel elke sjabat een gebed uitspreken voor het welzijn van het koningshuis.
De Joden zijn het voorbeeld voor vele andere 'vreemden' in Nederland, de overheid van het 'gastland' moet respecteren. En dat je niet mag spugen in de emmer waaruit je drinkt.
Tot slot koningin Beatrix een frequent sjoel/snoge bezoekster, misschien meer dan menige jood?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten